دوره آموزشی تفکر علمی و ارتباط علمی توسط مرکز آموزشی MasterClass و با دانش نیل دگراس تایسون ساخته شده. این دوره جامع با هدف آموزش روش تفکر علمی و بیان اهمیت تفکر علمی توسط نیل دگراس تایسون ایجاد شده و برای افراد علاقمند به علم و معلمان و مروجان علم بسیار مفید و حتی میتوان گفت که ضروری است.
این مجموعه 13 قسمتی به مناسبت آغاز سال تحصیلی از این پس تا اعتدال پاییزی در سایت و کانال آپارات اورانوس با زیرنویس فارسی منتشر میشود تا در رشد علمی منجمان ایرانی تاثیر مثبت داشته باشد.
قسمت اول این مجموعه که در این فرسته مشاهده میکنید با عنوان “چیزی که میدانید، به اندازه روش تفکرتان اهمیت ندارد“، شامل خوشآمدگویی و بیان اهمیت تفکر علمی توسط نیل دگراس تایسون است. تایسون اخترفیزیکدانی متولد 1337 است. او نویسند، مستندساز و متفکر است که بار زیادی از علم و ترویج علم جهان را بر دوش دارد.
او در دبیرستان مدیر مجله کشتیگیر و ویراستار مجله دانش فیزیک بود. علاقه او به ستارهشناسی از ۹ سالگی شروع شد زمانی که از موزه ستارگان بازدید کرد. او خود آن بازدید را (خیلی قوی و مبهوت کننده. بطوری که انتخاب دیگری به خودم نمیدادم. کائنات مرا میخواند) توصیف کرد. در دوران دبیرستان مدام از موزه ستارگان نیویورک بازدید میکرد. بطوری که او آن دوره را شکل دهنده زندگی اش نامید. او سپس با مدیر موزه ارتباط برقرار کرد و همچنین با مدیر یک دانشگاه تا جواب سوالاتش را پیدا کند. او سپس در نوجوانی به ستارهشناسی روی آورد و بالاخره جامعه ستارهشناسی به او کرسی در سن پانزده سالگی داد. کارل ساگان ستارهشناس که یک عضو دانشگاه کورنیل بود. سعی کرد تا او را به عنوان دانشجوی زیر سن افتخاری در دانشگاه درآورد. اما تایسون تصمیم گرفت تا تحصیل خود را ادامه دهد و بالاخره توانست به دانشگاه هاروارد برود.
تایسون در کالج هاروارد در فیزیک نمره درخشان ای بی بدست آورد. استادش او را تشویق میکرد تا به تحقیق روی آورد تا دکترای خود را بدست آورد. تایسون سپس مدرس ستارهشناسی در دانشگاه مریلند از سال ۱۹۸۶ تا ۱۹۸۷ شد و در ۱۹۸۸ موفق شد به اخذ مدرک از دانشگاه کلمبیا در برنامه فارغ التحصیلی آن دانشگاه. در آن دانشگاه او توانست مدرک phd را در ۱۹۹۱ و مدرک پژوهشهای تکمیلی (mphil) را در سال ۱۹۸۹ بدست آورد. او زیر آموزش دکتر مایکل ریچ و حمایتها ی او مدرک پژوهشهای علمی را از ناسا و بنیاد arcs بدست آورد؛ و باعث شد که تایسون در کنفرانس بینالمللی در ایتالیا سوئیس شیلی و آفریقای جنوبی شرکت کند و دانشجو برای تحقیقات ستارهشناسی جمع کند. او در آن زمان با تلسکوپ نود و یک صدم میلیمتری در رصد خانه آمریکایی شیلی توانست عکسهایی از ابر نو اخترها تهیه کند که توانست در کارهای بعدیش در زمینه نوع ابرنو اخترها به او کمک کند؛ و همچنین در زمینه فاصله ابر نو اخترها؛ که همچنین باعث شد تا به بهبود عملکرد تلسکوپ هابل و کشف ماده تاریک در ۱۹۹۸بینجامد. او تحقیقات خود را با یرایان اشمید برنده آینده نوبل فیزیک در سال ۲۰۱۱ انجام میداد که این نوبل در زمینه نوع دوم ابر نواختر و فاصله آنها و ارتباط هابل بود. در زمینه این تحقیقات در دانشگاه کلمبیا او با پروفسور (استاد) دیوید اسپرگل در دانشگاه پرینستون که به بازدید از دانشگاه کلمبیا آمده بود آشنا شد؛ که به تحقیقات در زمینه کهکشانهای روح مانند انجامید.
