جیمز وب جدیدترین و بزرگترین تلسکوپ فضایی ناسا اخیراً دورترین سیاره منظومه شمسی نپتون را رصد کرده است – و نتایج خیره کننده است.
به گزارش اورانوس از استرونومی، تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا (JWST) از دوربین مادون قرمز نزدیک (NIRCam) برای گرفتن این عکس باورنکردنی از جو متلاطم نپتون و سامانه حلقه رقیقش استفاده کرد. قمر نپتون، تریتون، در سمت چپ، از خود سیاره بیشتر میدرخشد زیرا جو نپتون سرشار از گاز متان است که نور را در طول موج هایی که JWST به آن حساس است جذب میکند.
در این تصویر اخیر که توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا (JWST) گرفته شده است، حلقههای ظریف نپتون و نوارهای غبار کمنورتر نیز به وضوح مشخص میشوند.
نپتون، دورترین سیاره منظومه شمسی که فاصله حدود 30 برابر دورتر از زمین از خورشید است، دنیایی آسان برای عکاسی نیست. با این حال، به لطف نقطه دید فضایی JWST، ثبات بیعیب و نقص و آینه اصلی بسیار بزرگ (با قطر 6.4 متر)، این تلسکوپ توانست ویژگیهای نپتون را با وضوحی که بیش از 30 سال است به دست نیامده است، ثبت کند.
شاید چشمگیرترین جنبه تصویر جدید، سیستم حلقه رقیق نپتون باشد. برخی از این حلقهها به قدری کمنور هستند که از زمانی که کاوشگر وویجر 2 ناسا اولین سفینهای بود که نپتون را از نزدیک در طول پرواز خود در سال 1368 رصد کرد، شناسایی نشدند. هایدی همل، متخصص نپتون و دانشمند تفجو، در بیانیهای مطبوعاتی گفت: این اولین بار است که آنها را در مادون قرمز می بینیم .
نپتون دارای 14 قمر شناخته شده است و هفت قمر آن در این نسخه برچسبدار تصویر اخیر تفجو قابل مشاهده است. تریتون، در بالا سمت چپ، به طور متوسط 70 درصد از نور خورشید را که به آن برخورد میکند، منعکس می کند.
غولهای یخی منظومه شمسی – نپتون و اورانوس – از نظر عناصر سنگینتر از غولهای گازی مشتری و زحل هستند که تقریباً تماماً از هیدروژن و هلیوم تشکیل شدهاند. به طور خاص، غولهای یخی دارای مازاد نسبی متان گازی هستند که به آنها رنگ آبی مشخصهشان را در تصاویر بصری مانند آنچه توسط تلسکوپ فضایی هابل گرفته شده است میدهد. (طبق تحقیقات اخیر، جو متلاطم نپتون در دفع مه از بالای ابرهای آن کارآمدتر است و به نپتون ظاهر آبی عمیقتری نسبت به اورانوس می دهد.)
از آنجایی که گاز متان به شدت طولموجهای نور را جذب میکند، دوربین مادون قرمز نزدیک تفجو(NIRCam) به (0.6 تا 5 میکرون) حساس است، نپتون در تصویر بالا به طرز شگفت انگیزی کم نور به نظر میرسد. اینگونه است که قمر پوشیده از نیتروژن نپتون، تریتون ، در بالا سمت چپ، موفق میشود از سیاره غولپیکر پیشی بگیرد. در همین حال، یخ متان در ارتفاع بالا، نور خورشید را بهتر منعکس میکند و در نتیجه رگهها و لکههای روشن روی صفحه نپتون در این عکس قابل مشاهده است.
به لطف تفجو، حتی دورترین جهان منظومه شمسی ما راه خود را به کانون توجه باز میگرداند. و با برنامهریزیهای بیشتری از نپتون و تریتون در سال آینده، مطمئناً عکسهای جذابتری در آینده وجود خواهد داشت.