چانگ‌ئه-5 چین از سطح ماه همراه با نمونه‌های گردآوری شده پرتاب شد و به سوی مدار ماه برای الحاق به مدارگرد چانگ‌ئه-5 راهی شد.
این پرتابگر کوچک (که “وسیله صعود” نامگذاری شده) که در قسمت بالایی ماه‌نشین قرار داشت حامل نمونه‌های خاک ماه است که توسط بخشهای نمونه‌بردار جمع‌آوری شده. وسیله صعود در ساعت 18:40 روز پنجشنبه 13 آذر 1399 از سطح ماه جدا شد. محل فرود ماه‌نشین چانگ‌ئه-5 در اقیانوس طوفانها و در نزدیکی کوه رومکر قرار دارد. مناطق اطراف این کوه، دشتی آتشفشانی است و پیشبینی می‌شود که منطقه بازالتی جوانی با سن حدود 1.3 میلیارد سال باشد که بسیار از دیگر مناطقی که تابه‌حال اقدام به نمونه‌برداری از آنها شده، با سن 3 تا 4 میلیارد سال، جوانتر است.
برنامه اولیه سازمان فضایی چین آوردن حدود 2 کیلوگرم از خاک ماه طی 20 پیمانه نمونه‌برداری بود. اما بر اساس اعلام چینی‌ها، فقط موفق به برداشتن 12 پیمانه نمونه شده‌اند.
وسیله صعود برای فرار از جاذبه ماه باید به سرعت 1.67 کیلومتر در ثانیه (6011 کیلومتر در ساعت) برسد. بخش بعدی برنامه رسیدن وسیله صعود به مدارگردی است که در ارتفاع 400 کیلومتری ماه به دورش می‌گردد. بر طبق برنامه‌ریزی انجام شده این ملاقات در حوالی ساعت 01:10 روز دوشنبه 17 آذر ماه خواهد بود. اتصال وسیله صعود به مدارگرد بسیار حساس است زیرا این کار باید به صورت خودکار انجام شود. ایستگاه کنترل زمینی به دلیل اختلاف فاصله 380 هزار کیلومتری دچار تاخیر زمانی است و نمی‌تواند این کار را دستی انجام دهد.
پس از اتصال موفقیت‌آمیز، چانگ‌ئه-5 به سرعت به سمت زمین نخواهد آمد. این مدارگرد چند روز را در مدار ماه خواهد گذراند تا لحظه مناسب حرکت به سوی زمین فرا برسد و در آن زمان موتور خود را روشن خواهد کرد تا به سوی زمین و فرود در مغولستان رهسپار شود. چانگ‌ئه-5 از ماه تا زمین حدود 112 ساعت در راه خواهد بود.
چانگ‌ئه-5 شامگاه سه‌شنبه 11 آذر ماه 1399 روی ماه فرود آمده بود و در طی 19 ساعت نمونه‌ها را جمع‌آوری کرده و در محفظه مخصوص ریخته و در وسیله صعود قرار داده بود.
