پژوهشگران ناسا در حال بررسی دنباله‌دارها هستند که احتمالا هنگام شکل‌گیری منظومه شمسی، منشا کربن زمین بوده‌اند.
به گزارش اورانوس و به نقل از ایسنا، تلسکوپ پرنده ناسا تنها چند ماه پس از تایید وجود آب در سطوح آفتاب‌گیر ماه، به کشف بزرگ دیگری دست یافت. جدیدترین یافته تلسکوپ سوفیا، مربوط به بقایای دنباله‌داری یخی است که در سال 1395 از کنار زمین عبور کرد. این تلسکوپ با کمک یکی از ابزارهای مادون قرمز خود توانست کربن را که یکی از مواد مهم مورد نیاز برای حیات است، در درخشش غبارآلود دنباله‌دار کاتالینا (Catalina) شناسایی کند.
این بازدیدکننده آسمانی که پیش از خارج شدن از دید، به مدت کوتاهی قابل مشاهده بود، اکنون به دانشمندان کمک می‌کند تا اسرار مربوط به ریشه ما را آشکار سازند. به گفته ناسا، شاید دنباله‌دارهایی از این دست طی شکل‌گیری ابتدایی منظومه شمسی، کربن را به سیارات می‌رسانده‌اند. این شرایط در زمانی به وقوع پیوسته است که زمین درگیر جذب مقدار کافی از این عنصر حیات‌بخش بود.
می‌توان گفت که شاید سیارات غول‌پیکر گازی مانند مشتری و نپتون می‌توانسته‌اند از کربن موجود در منظومه شمسی پشتیبانی کنند. علاوه بر این، به گفته ناسا، ممکن است که بزرگ بودن مشتری، مانند یک مانع گرانشی عمل کند و جلوی ادغام شدن کربن در منظومه شمسی را که سیاراتی مانند زمین در آن قرار دارند، بگیرد.
چارلز وودوارد، استاد دانشگاه مینه‌سوتا گفت: کربن، کلید یادگیری در مورد ریشه زندگی است. ما هنوز مطمئن نیستیم که آیا کره زمین هنگام تشکیل شدن خود توانسته است کربن کافی را محبوس کند یا خیر. در این صورت، دنباله‌دارهای غنی از کربن می‌توانند منبع مهمی برای انتقال این عنصر اساسی باشند که به زندگی می‌انجامند.
دنباله‌دار کاتالینا، از ابر اورت منشأ گرفته است که در دورترین نقاط منظومه شمسی قرار دارد. این دنباله‌دارها تقریبا بدون تغییر به ما می‌رسند و به پژوهشگران در یادگیری در مورد منظومه شمسی ابتدایی کمک می‌کنند.
وودوارد گفت: همه جهان‌های زمینی، تحت تاثیر دنباله‌دارها و سایر اجرام کوچک قرار دارند که حامل کربن و عناصر دیگر هستند. ما در حال نزدیک شدن به درک دقیق نحوه تاثیر این اجرام بر سیارات ابتدایی هستیم.
به گفته ناسا، باید دنباله‌دارهای بیشتری مورد بررسی قرار بگیرند تا این موضوع تایید شود که تعداد بیشتری از دنباله‌دارهای غنی از کربن در ابر اورت وجود دارند.
