فضاپیمای افق‌های نو (New Horizons) در فاصله 7 میلیارد کیلومتری از زمین برای اولین بار عملاً اثر اختلاف منظر بین ستاره‌ای را رصد و ثبت کرد.
به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی‌میل (اصلاح و ویرایش از اورانوس)، جابجایی ظاهری جسم نسبت به زمینه‌اش که معلول جابجا شدن ناظر باشد را اختلاف منظر می‌نامند. این حرکت ظاهری برای ساکنان زمین در واقع معلول حرکت انتقالی زمین به دور خورشید است. اکنون فضاپیمای افق‌های نوآزمایش مذکور را انجام داده تا نشان دهد موقعیت ستاره‌ها در فضا متفاوت از آنچه که در زمین مشاهده می‌شود است.
فضاپیمای افق‌های نو نخستین فضاپیمایی بود که پلوتو را از نزدیک ملاقات کرد. اکنون این فضاپیما دوربین خود را رو به آسمانی غریبه گرفته و عکس‌ها را به زمین فرستاده. این فضاپیما تاکنون بیش از هفت میلیارد کیلومتر از زمین فاصله گرفته و در حال ثبت تصاویری از مناظری است که در آن ستاره‌ها در مناطق متفاوتی نسبت به آنچه از زمین مشاهده می‌شوند قرار گرفته‌اند.
تصاویر نشان می‌دهد که ستارگان نزدیک پلوتو همانند ستاره پروکسیما قنطورس و ستاره ولف ۳۵۹ در قسمت‌های متفاوتی از آسمان قرار گرفته‌اند و مکان آنها نسبت به مکانی که ستاره‌شناس‌ها از زمین شاهد آن بوده‌اند متفاوت است. با توجه به فاصله بسیار زیاد بین فضاپیما و زمین، این فضاپیما توانست اولین آزمایش اختلاف منظر بین ستاره‌ای را انجام دهد.
آلن استرن محقق اصلی فضاپیمای افق‌های نو از موسسه تحقیقات جنوب غربی گفت: باید بگوییم که دید فضاپیمای نیوهورایزنز به آسمان نسبت به آنچه ما از زمین مشاهده می‌کنیم متفاوت است و این موضوع به ما اجازه داده است کاری را انجام دهیم که تاکنون انجام نشده بود و این کار مشاهده تغییر مکان ظاهری ستارگان نزدیک به ما است.
محققان این گروه از 3 تا 4 اردیبهشت دوربین تلسکوپ دوربرد افق‌های نو را به سمت ستاره‌های نزدیک‌شان، پروکسیما قنطورس و ولف ۳۵۹ تغییر دادند.
در طی این سال‌ها فضاپیمای مذکور حدود 7 میلیارد کیلومتر از زمین فاصله فاصله گرفته که این موضوع انجام آزمایش اختلاف منظر ممکن ساخته.
استرن گفت: چشم هیچ انسانی نمی‌تواند این تغییرات در مکان ستاره‌ها را تشخیص دهد.
انجام آزمایش اختلاف منظر به دانشمندان کمک می‌کند تا فاصله ستاره‌ها از زمین را اندازه گیری کرده و مکان آنها را در فضا تشخیص دهند.
افق‌های نو فضاپیمای رباتیک ناسا و بخشی از برنامه‌های فضایی مرزهای نو است که در 30 بهمن 1385 به سوی کمربند کویپر حرکت کرد. این کاوشگر فضایی که آن را کاوشگر بین‌سیاره‌ای یا سیاره‌پیما هم خوانده‌اند، نخستین فضاپیمایی است که به سوی پلوتو پرواز کرد و به مطالعه درباره این سیاره کوتوله و پنج قمر آن که تاکنون شناخته شده، به ویژه شارون پرداخت. این کاوشگر فضایی 23 تیر 1394 پس از گذر از کنار پلوتو به سراغ کمربند کویپر رفت تا دستکم با یکی از اجرام این کمربند نیز دیدار کند.
