دومین خسوف سال 1402 ، دو هفته پس از خورشید گرفتگی 22 مهر ، در 6 آبان 1402 رخ می‌دهد. از آن جایی که کسوف 22 مهر 1402 از ایران قابل رصد نیست به آن نمی‌پردازیم.
اما ماه گرفتگی 6 و 7 آبان 1402 دارای مرحله خسوف جزئی کوتاهی‌ست و فقط 80 دقیقه طول می‌کشد. در اوج خسوف (23:44 به وقت ایران)، تنها 13 درصد از قطر ماه به مخروط تمام‌سایه زمین نفوذ می‌کند. در میانه‌ی ماه گرفتگی 6 آبان 1402 ، ماهی کامل با بخش جنوبی تاریک و پنهان شدن تکه کوچکی از پایین آن را خواهید دید.
ماه گرفتگی یا خسوف سه نوع است. کامل، جزئی، نیم‌سایه‌ای. برای اینکه بدانیم هر خسوف از کدام نوع است باید میزان ورود ماه به سایه زمین را بدانیم. سایه زمین از دو بخش تمام‌سایه و نیم‌سایه تشکیل شده است. اگر ماه در طی کل زمان خسوف ، فقط وارد نیم‌سایه شود و بدون ورود به تمام‌سایه، از سایه زمین خارج شود، خسوف نیم‌سایه‌ای رخ داده است. اگر ماه بعد از اینکه وارد نیم‌سایه شد، وارد تمام‌سایه هم شود، یکی از انواع خسوف‌های کام یا جزئی رخ خواهد داد. اگر کل قرص ماه وارد تمام‌سایه شود، ماه گرفتگی کامل رخ داده است. اگر فقط بخشی از قرص ماه وارد تمام‌سایه شود، خسوف جزئی رخ می‌دهد. البته در بعضی از مراحل خسوف جزئی و کامل، ماه در بخش نیم‌سایه زمین قرار دارد که چون در مراحل دیگر وارد تمام‌سایه خواهد شد، پس خسوف را نیم‌سایه‌ای نمی‌نامیم.
بعد از خسوف 6 آبان 1402 ، گرفت بعدی که از ایران قابل رصد خواهد بود در 27 شهریور 1403 رخ خواهد داد. این ماه گرفتگی هم از نوع جزئی بوده، مراحل آغازین که هنوز ماه در نیم‌سایه است دیده می‌شود و کمی بعد ماه غروب خواهد کرد. اما خسوف بعدی که در 16 شهریور 1404 رخ خواهد داد کامل بوده و ماه به تمامی وارد تمام‌سایه زمین خواهد شد و همه مراحل آن از کل ایران قابل رصد است.
