دستکش فضایی جدید

به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ (اصلاح و ویرایش از اورانوس)، آژانس فضایی اروپا اعلام کرد، این دستکش فضایی پیشرفته که جزو پروژه “پکستکس”(Pextex) است طی بازه زمانی دو ساله تهیه شده است.

مدل آزمایشی(mockup) این دستکش توسط شرکت “کومکس” (Comex) توسعه داده شده است. طراح آن نیز “آگاتا مِدی‌اونی” (Agatha Medioni) است. وی آن دستکش را به گونه‌ای طراحی کرده که ابزار پیشرفته را بتوان درون آن تعبیه کرد و کار کردن را برای فضانوردان تسهیل کرد.

بر خلاف برخی فیلم‌های علمی-تخیلی که در آن لباس‌های فضایی را به گونه‌ای دیگر نشان می‌دهند که گویی کلاه‌های فضانوردان کمی خنده‌دار به نظر می‌رسد، اما این نکته را باید دانست که طراحی لباس فضایی بسیار مهم و پیچیده است. به جز اینکه آنها باید پوشش محافظتی بسیار مناسبی باشند، بلکه می‌توان آنها را در واقع همانند فضاپیمای کوچکی دانست. آنها حتی ممکن است دارای نیروی محرکه مخصوص خود نیز باشند. همچنین دستگاه پیچیده‌ای هستند که برای محافظت و پشتیبانی از فضانورد در محیط فضا مورد استفاده قرار می‌گیرد.

نزدیک به یک قرن است که دانشمندان در حال توسعه لباس‌های فضایی هستند اما باز هم نقص‌هایی در آنها وجود دارد. یکی از بخش‌های لباس فضایی که بسیار مهم است، دستکش‌ها هستند. دستکش‌ها باید به اندازه کافی محکم باشند تا هوا را در داخل خود حفظ کنند. اما با این حال فضانوردان باید بتوانند انگشتان و دستان خود را که درون آنها قرار دارند به راحتی حرکت دهند. متأسفانه دستکش‌های فضایی مدرن آنچنان که باید مناسب نیستند. به عنوان مثال دستکش‌های فعلی آمریکایی خوب طراحی نشده‌اند، درون آنها سرد است و ناخن‌های فضانوردان با پوشیدن آنها از بین می‌روند. برای رسیدگی به برخی از این مشکلات، آژانس فضایی اروپا اخیرا موفق به طراحی دستکش فضایی پیشرفته‌ای برای استفاده در فضا شده است.

یکی از مواردی که‌ این دستکش جدید را منحصر به فرد می‌سازد این است که سه ابزار درون سه انگشت این دستکش تعبیه شده است. یکی از این ابزارها قابلیت کنترل حرکت است که به فضانوردان این امکان را می‌دهد تا سطحنشین یا پهپاد را از راه دور و تنها با حرکت کم دست خود کنترل کنند. ابزار ‌دوم نیز لیزری داخلی برای هدف قرار دادن و یافتن مسافت است و سومین ابزار نیز نمایشگری است که وضعیت لباس فضایی فضانورد را نشان می‌دهد.

طبق گفته آژانس فضایی اروپا، مواد لباس فضایی که از آن دستکش‌های مفهومی ساخته شده است می‌تواند به طور بالقوه به لباس‌های فضایی آینده قابلیت خود ترمیمی و ذخیره و برداشت انرژی برای بهره‌وری بیشتر و همچنین کنترل حسگرها، ربات‌ها و نمایشگرها را بدهد.