ماه‌نشین چانگ‌ئه-4 و ماه‌نورد یوتو-2 به ترتیب ساعت 9 و 9:50 به وقت جهانی روز چهارشنبه 16 مرداد، 24 ساعت قبل از غروب خورشید برای آنها، خود را خاموش کردند.
مه‌نورد یوتو-2 از زمان خروج از ماه‌نشین تاکنون 271 متر را در غرب محل فرود در دهانه برخوردی فون کارمن طی کرده. چانگ‌ئه روز 13 دی 1397 همزمان با طلوع خورشید بر این مکان، در این دهانه 180 کیلومتری واقع در حوضه آیتکن فرود آمد.
مدارگرد نقشه‌بردار ماه متعلق به ناسا از آن زمان تحولات چانگ‌ئه-4 را زیر نظر دارد.
با وجودی که این دو برای عمری معادل با سه روز ماهی یا سه ماه زمینی طراحی شده بودند، یوتو-2 هنوز به خوبی حرکت می‌کند. این مه‌نورد در این روزهای ماهی اخیر پیمایش خود را افزایش داده و در روز هشتم ماهی33.13 متر حرکت کرده که پس از روز سوم که 43 متر حرکت کرده بود طولانی‌ترین فاصله را پیموده.
یوتو-2 علاوه بر حرکت روی سطح ماه به گردآوری اطلاعات علمی نیز می‌پردازد. پیشرفت در این کار کند است زیرا در طی هر روز ماه که 14 روز زمینی است، 6 روز را خاموش است تا از اثرات مهلک تابش عمودی خورشید بکاهد. بنابراین فقط سه روز قبل از خاموشی ظهرگاهی و روز بعد از خاموشی ظهرگاهی فرصت برای فعالیت دارد.
بنا به گفته یکی از محققان پروژه، راداری که بر روی این مه‌نشین برای بررسی ساختار زیرسطحی ماه نصب شده داده‌های جالبی ارسال کرده که به صورت مقاله منتشر خواهد شد
